Tag: nagość

EGON SCHIELE – psychopatyczny erotoman oraz matka, żona, kochanka (i dwie siostry)

Anna1 Comment

EGON SCHIELE – psychopatyczny erotoman oraz matka, żona, kochanka (i dwie siostry). 

Egon Schiele

Kobieta wychowana w purytańskiej rodzinie wychodzi za mąż z miłości, ale długi czas nie pozwala mężowi na seks i tkwi w białym małżeństwie. Kiedy w końcu, o cudzie, zachodzi w jedną, drugą, trzecią nieudaną ciążę i ma 3 poronienia uważa, że sprowadziła na rodzinę wstyd i hańbę. Syn czuje się niekochany i niezrozumiany.

Mężczyzna poślubia purytańską żonę, która nie chce z nim uprawiać seksu. Na efekty nie trzeba długo czekać – mężczyzna szuka pocieszenia w ramionach prostytutki, która do usług dorzuca mu gratis syfilis. Potem dochodzi choroba psychiczna – mężczyzna ma urojenia, słyszy głosy, gra w karty z wymyślonymi przyjaciółmi, każe rodzinie zasiadać z nieistniejącymi gośćmi do stołu. W akcie szaleństwa pali papiery wartościowe i pieniądze swojej rodziny. Młodo umiera.

Kobieta i mężczyzna mają jednak troje dzieci – dwie starsze córki i najmłodszego syna, który od dziecka ma malarskie aspiracje. Nastolatek dostaje się do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, jest tu najmłodszym studentem (szkoła jest dla niego zbyt konserwatywna, buntuje się przeciw niej). Do pierwszego aktu pozuje artyście siostra Gertruda.

Czytaj dalej „EGON SCHIELE – psychopatyczny erotoman oraz matka, żona, kochanka (i dwie siostry)” →

NAGOŚĆ OCENZUROWANA, czyli pseudomoralność kontra prawdziwa kobiecość

Anna3 komentarze

 NAGOŚĆ OCENZUROWANA, czyli pseudomoralność kontra prawdziwa kobiecość

            

Początek świata Gustave Courbet

Mały obraz, wielkie tabu i jeszcze większa tajemnica. „Początek świata” Gustava Courbeta namalowany w 1866 r., kupiony przez tureckiego dyplomatę, kolekcjonera Khalil – Beya pokazano publicznie dopiero w 1998 r.! Przechodził z rąk do rąk wiele razy, ale zawsze chował się za kotarami i zasłonami, przykrywano go innym płótnem i ukazywano tylko nielicznym – zbyt skandaliczny. Pornograficzny. Całą jego powierzchnię (46 x 55 cm) wypełnia tkanina, na której widać miękki brzuch i żeńskie, realistycznie owłosione genitalia oraz piersi podnieconej kobiety (sądząc po czerwonych, sterczących sutkach). Kobieta wygląda, jakby przed chwilą się do tego obrazu rozebrała, w dodatku ma zapraszająco rozłożone nogi. I skandal gotowy. Kto miał tyle odwagi, by pozować do tak obscenicznego dzieła? Istnieje teza, że w 2013 r. odnalazła się „reszta ciała” – anonimowy kolekcjoner odkrył, że „Początek świata” jest fragmentem większego (120 x 100 cm) aktu, do którego pozowała rudowłosa kochanka Courbeta – Joanna Hifferman. Artysta pociął obraz na części, aby chronić dobre imię ukochanej.

 

Czytaj dalej „NAGOŚĆ OCENZUROWANA, czyli pseudomoralność kontra prawdziwa kobiecość” →

ZUZANNA I STARCY, czyli nie podglądaj żony bliźniego swego cz.II

Anna1 Comment
Agostino Carracci

ZUZANNA I STARCY, czyli nie podglądaj żony bliźniego swego

Opowieść o Zuzannie 

Zuzanna, piękna i bogobojna żona bogatego i prawego Joachima miała w zwyczaju regularnie przechadzać się po przydomowym, wielkim ogrodzie. Spacery te odbywała codziennie koło południa, w porze obiadowej, gdy ich dom był wolny od ludzi załatwiających tu spory sądowe. Zuzanna wpadła w oko dwóm sędziom, starym, nieprawym i niesprawiedliwym, którzy jednocześnie  (i w tajemnicy przed sobą) pałali do niej nieodwzajemnionym pożądaniem. Wiadomo, że częsty kontakt podsyca sympatię, a widywali Zuzannę codziennie i zapragnęli zobaczyć ją bez ubrania, a nawet „coś więcej”.

Czytaj dalej „ZUZANNA I STARCY, czyli nie podglądaj żony bliźniego swego cz.II” →

FRYNE – czyli piersi, które ratują życie

Anna5 komentarzy
Franz von Stuck

Fryne – najsłynniejsza, najdroższa, najpiękniejsza hetera antycznej Grecji. Hetera – czyli prostytutka „wyższego sortu” – wpływowa, inteligentna, niezależna, o wysokiej pozycji społecznej, bawiąca mężczyznę nie tylko uciechami ciała, ale i intelektu. Imię Fryne oznacza „ropuchę” (ze względu na jasny odcień skóry kojarzący się z ropuchą), a jej prawdziwe imię, czyli Mnesarete oznacza „pamiętająca o cnocie”. Wedle legend Fryne słynęła z wyjątkowej sprawności w swoim fachu, była więc ogromnie bogata i równie rozrzutna. Na co dzień nie wyróżniała się z tłumu, ubierała się klasycznie, nie używała makijażu. Za to nocą… Czytaj dalej „FRYNE – czyli piersi, które ratują życie” →

ALICJE PO DRUGIEJ STRONIE LUSTRA

Anna
Gabriel de Cool

Kobieta szuka swego odbicia i potwierdzenia, że jest piękna. Nie istnieje lepsze lustro, niż pełne pożądania spojrzenie mężczyzny, może poza pełnym zazdrości spojrzeniem koleżanki. Najpierw funkcję lustra pełniła tafla wody, potem w oszlifowane kamienie, następnie wypolerowany metal. W średniowieczu Rzymianie wynaleźli szklane lustra – były to przedmioty kosztowne i luksusowe.

Kobieta przed lustrem, często po kąpieli, wycierająca się, mierząca ubranie, wykonująca makijaż – sprawia wrażenie, jakby zadawała sobie pytanie: jak wyglądam? czy jestem dość ładna? czy mu się spodobam? czy ona jest ode mnie ładniejsza? czy moje cycki nie są za małe? czy moja dupa nie jest za duża? Malarz chwyta chwilę intymności, kiedy kobieta jest sama ze sobą. Widzimy ją i bezwstydną, z pewnością siebie patrzącą na własne odbicie, widzimy i niepewną swojej kobiecości i urody. Niezależnie od kanonu piękna, lustro jest nieodłącznym elementem damskiego świata – czasem torturuje, czasem rozpieszcza.

Żródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Lustro