Królowa Kleopatra słynęła z kąpieli w mleku, zjawiskowej urody i śmierci od ukąszenia kobry. Uroda Kleopatry to rzecz dyskusyjna, żadna z niej piękność – na pewno jednak była zadbana, wydepilowana, doskonale ubrana. Ukąszenie kobry to też mit – przyczyną śmierci była zabijająca bezboleśnie trucizna, ale oficjalnie jedyną honorową, godną królowej śmiercią było właśnie ukąszenie. Z pewnością Kleopatra wzbudzała pożądanie i z łatwością rozkochiwała w sobie mężczyzn, utrzymywała ich uczucie i podsycała namiętnością, bo w ars amandi nie miała sobie równych.
Słynęła też z upodobania do sexu – posługiwała się nim dla własnej rozkoszy i dla osiągnięcia celów politycznych. Lubiła go nieskrępowanie uprawiać (królowa z powodów bezpieczeństwa nigdy nie była sama, świta towarzyszyła jej także wtedy, gdy uprawiała seks). Lubiła i podglądać kochające się homo i heteroseksulane pary (kochankowie oddający się miłosnym igraszkom podczas trwania uczt rozbudzały apetyt gości i nikogo nie dziwiły). Królowa była mistrzynią sexu oralnego (nazywano ją: „Otwartousta” lub „Wielka połykaczka”), śmiało konkurowała z prostytutkami o to, która zaspokoi więcej mężczyzn i wygrywała. Nic dziwnego, skoro podczas jednej nocy mogła zająć się setką penisów (nie odmawiała nawet niewolnikom). Orgazmy również przeżywała iście po królewsku – Marek Antoniusz doprowadzał ją do kobiecego wytrysku, który postrzegany był jako błogosławieństwo bogini Izydy i przydarzał się 1 kobiecie na 1000. Kogo, jak nie Kleopatrę, bogini mogła tak wyróżnić? Falliczny kształt węża na ciele królowej dopełnia wizerunek uwodzicielki, a może ladacznicy?

Źródła:
http://www.self-psychologia.pl/medium/ikony-seksu
Kassala Ewa, Żądze Kleopatry, Wydawnictwo Sonia Draga, 2015.