ZUZANNA I STARCY, czyli nie podglądaj żony bliźniego swego cz.II

Agostino Carracci

ZUZANNA I STARCY, czyli nie podglądaj żony bliźniego swego

Opowieść o Zuzannie 

Zuzanna, piękna i bogobojna żona bogatego i prawego Joachima miała w zwyczaju regularnie przechadzać się po przydomowym, wielkim ogrodzie. Spacery te odbywała codziennie koło południa, w porze obiadowej, gdy ich dom był wolny od ludzi załatwiających tu spory sądowe. Zuzanna wpadła w oko dwóm sędziom, starym, nieprawym i niesprawiedliwym, którzy jednocześnie  (i w tajemnicy przed sobą) pałali do niej nieodwzajemnionym pożądaniem. Wiadomo, że częsty kontakt podsyca sympatię, a widywali Zuzannę codziennie i zapragnęli zobaczyć ją bez ubrania, a nawet „coś więcej”.

Czytaj dalej „ZUZANNA I STARCY, czyli nie podglądaj żony bliźniego swego cz.II”

SZTUKA POD LATARNIĄ cz.I Henry Toulouse – Lautrec

Henri de Toulouse-Lautrec

„Dla kobiet potępianych i przeklętych przez pastorów nie od wczoraj mam sympatię. (…) Często jako młody chłopak z nieskończoną czułością i szacunkiem przyglądałem się takiej na wpół zwiędłej twarzy kobiecej, na której można było wyczytać słowa: życie dało mi się już dobrze we znaki”.

Vincent van Gogh

Van Gogh i Toulouse – Lautrec, przyjaciele, malarze o podobnej wrażliwości na świat podobnie myśleli i o prostytutkach.  Czytaj dalej „SZTUKA POD LATARNIĄ cz.I Henry Toulouse – Lautrec”

FRYNE – czyli piersi, które ratują życie

Franz von Stuck

Fryne najsłynniejsza, najdroższa, najpiękniejsza hetera antycznej Grecji. Hetera – czyli prostytutka „wyższego sortu” – wpływowa, inteligentna, niezależna, o wysokiej pozycji społecznej, bawiąca mężczyznę nie tylko uciechami ciała, ale i intelektu. Imię Fryne oznacza „ropuchę” (ze względu na jasny odcień skóry kojarzący się z ropuchą), a jej prawdziwe imię, czyli Mnesarete oznacza „pamiętająca o cnocie”. Wedle legend Fryne słynęła z wyjątkowej sprawności w swoim fachu, była więc ogromnie bogata i równie rozrzutna. Na co dzień nie wyróżniała się z tłumu, ubierała się klasycznie, nie używała makijażu. Za to nocąCzytaj dalej „FRYNE – czyli piersi, które ratują życie”

GRA O TRON cz.II – Otwartousta Kleopatra, kobiecy wytrysk i nieśmiertelna kobra

Alfons Mucha

Królowa Kleopatra słynęła z kąpieli w mleku, zjawiskowej urody i śmierci od ukąszenia kobry. Uroda Kleopatry to rzecz dyskusyjna, żadna z niej piękność – na pewno jednak była zadbana, wydepilowana, doskonale ubrana. Ukąszenie kobry to też mit – przyczyną śmierci była zabijająca bezboleśnie trucizna, ale oficjalnie jedyną honorową, godną królowej śmiercią było właśnie ukąszenie. Z pewnością Kleopatra wzbudzała pożądanie i z łatwością rozkochiwała w sobie mężczyzn, utrzymywała ich uczucie i podsycała namiętnością, bo w ars amandi nie miała sobie równych. Czytaj dalej „GRA O TRON cz.II – Otwartousta Kleopatra, kobiecy wytrysk i nieśmiertelna kobra”

ALICJE PO DRUGIEJ STRONIE LUSTRA

Gabriel de Cool

Kobieta szuka swego odbicia i potwierdzenia, że jest piękna. Nie istnieje lepsze lustro, niż pełne pożądania spojrzenie mężczyzny, może poza pełnym zazdrości spojrzeniem koleżanki. Najpierw funkcję lustra pełniła tafla wody, potem w oszlifowane kamienie, następnie wypolerowany metal. W średniowieczu Rzymianie wynaleźli szklane lustra – były to przedmioty kosztowne i luksusowe.

Kobieta przed lustrem, często po kąpieli, wycierająca się, mierząca ubranie, wykonująca makijaż – sprawia wrażenie, jakby zadawała sobie pytanie: jak wyglądam? czy jestem dość ładna? czy mu się spodobam? czy ona jest ode mnie ładniejsza? czy moje cycki nie są za małe? czy moja dupa nie jest za duża? Malarz chwyta chwilę intymności, kiedy kobieta jest sama ze sobą. Widzimy ją i bezwstydną, z pewnością siebie patrzącą na własne odbicie, widzimy i niepewną swojej kobiecości i urody. Niezależnie od kanonu piękna, lustro jest nieodłącznym elementem damskiego świata – czasem torturuje, czasem rozpieszcza.

Żródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Lustro