Kategoria: Skandale gorszące

Słowo na CZARNY PIĄTEK – „OTO CIAŁO MOJE” – czyli mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet

Anna1 Comment
Larry Rivers

„Oto ciało moje…”
Episkopat 14 marca zażyczył sobie uprzedmiotowiania kobiety i sprowadzenia jej do roli inkubatora połączonego z dojarką, na co radośnie i ochoczo przystali Posłowie na Sejm RP. Posłowie, głównie mężczyźni, wszystko rzucili, aby ekspresowo zadowolić księdza biskupa i projektem się zająć. Konsekwencją tej sytuacji może być zaostrzenie zgniłego kompromisu jakim jest obecna ustawa o przerywaniu ciąży. Pytam zatem:

Szanowny Księże Biskupie,

Larry Rivers

Szanowny Pośle na Sejm RP,

Ale dlaczego tylko inkubator, czemuż tylko dojarka? Idźmy dalej, skoro kobieta jest towarem, podzielmy kobietę na części i wyceńmy. Jak na tych obrazach. Byle tanio. Macica dla mężczyzny gratis. Piersi w promocji, dwie w cenie jednej!

Szanowna Opozycjo,

No tak… ten adresat jest nieznany….

Źródła:
G. Neret, Erotyzm w malarstwie, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Wyd. PWN, Warszawa 1996

EGON SCHIELE – psychopatyczny erotoman oraz matka, żona, kochanka (i dwie siostry)

Anna1 Comment

EGON SCHIELE – psychopatyczny erotoman oraz matka, żona, kochanka (i dwie siostry). 

Egon Schiele

Kobieta wychowana w purytańskiej rodzinie wychodzi za mąż z miłości, ale długi czas nie pozwala mężowi na seks i tkwi w białym małżeństwie. Kiedy w końcu, o cudzie, zachodzi w jedną, drugą, trzecią nieudaną ciążę i ma 3 poronienia uważa, że sprowadziła na rodzinę wstyd i hańbę. Syn czuje się niekochany i niezrozumiany.

Mężczyzna poślubia purytańską żonę, która nie chce z nim uprawiać seksu. Na efekty nie trzeba długo czekać – mężczyzna szuka pocieszenia w ramionach prostytutki, która do usług dorzuca mu gratis syfilis. Potem dochodzi choroba psychiczna – mężczyzna ma urojenia, słyszy głosy, gra w karty z wymyślonymi przyjaciółmi, każe rodzinie zasiadać z nieistniejącymi gośćmi do stołu. W akcie szaleństwa pali papiery wartościowe i pieniądze swojej rodziny. Młodo umiera.

Kobieta i mężczyzna mają jednak troje dzieci – dwie starsze córki i najmłodszego syna, który od dziecka ma malarskie aspiracje. Nastolatek dostaje się do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, jest tu najmłodszym studentem (szkoła jest dla niego zbyt konserwatywna, buntuje się przeciw niej). Do pierwszego aktu pozuje artyście siostra Gertruda.

Czytaj dalej „EGON SCHIELE – psychopatyczny erotoman oraz matka, żona, kochanka (i dwie siostry)” →

NAGOŚĆ OCENZUROWANA, czyli pseudomoralność kontra prawdziwa kobiecość

Anna3 komentarze

 NAGOŚĆ OCENZUROWANA, czyli pseudomoralność kontra prawdziwa kobiecość

            

Początek świata Gustave Courbet

Mały obraz, wielkie tabu i jeszcze większa tajemnica. „Początek świata” Gustava Courbeta namalowany w 1866 r., kupiony przez tureckiego dyplomatę, kolekcjonera Khalil – Beya pokazano publicznie dopiero w 1998 r.! Przechodził z rąk do rąk wiele razy, ale zawsze chował się za kotarami i zasłonami, przykrywano go innym płótnem i ukazywano tylko nielicznym – zbyt skandaliczny. Pornograficzny. Całą jego powierzchnię (46 x 55 cm) wypełnia tkanina, na której widać miękki brzuch i żeńskie, realistycznie owłosione genitalia oraz piersi podnieconej kobiety (sądząc po czerwonych, sterczących sutkach). Kobieta wygląda, jakby przed chwilą się do tego obrazu rozebrała, w dodatku ma zapraszająco rozłożone nogi. I skandal gotowy. Kto miał tyle odwagi, by pozować do tak obscenicznego dzieła? Istnieje teza, że w 2013 r. odnalazła się „reszta ciała” – anonimowy kolekcjoner odkrył, że „Początek świata” jest fragmentem większego (120 x 100 cm) aktu, do którego pozowała rudowłosa kochanka Courbeta – Joanna Hifferman. Artysta pociął obraz na części, aby chronić dobre imię ukochanej.

 

Czytaj dalej „NAGOŚĆ OCENZUROWANA, czyli pseudomoralność kontra prawdziwa kobiecość” →

WENUS, czyli ta najpiękniejsza

Anna5 komentarzy
Lucas Cranach

Naga może być Wenus, wyłaniająca się z piany lub próżnie przeglądająca się w lustrze, nagie mogą być pyzate amorki fruwające wokół niej, naga Danae może oczekiwać tego zbereźnika Zeusa, który chce na nią spaść pod postacią złotego deszczu, naga może być Ewa, o ile rozpacza po raju utraconym, nawet Matka Boska może pokazać nagą pierś – byle bez erotycznych podtekstów.

Społecznie aprobowano więc nagość, o ile wyrażała motywy mitologiczne lub biblijne i oburzano się, gdy artysta pozbawił nagość tych pretekstów i ukazał jej realistyczny, ludzki wymiar. Historie kilku Wenus od uśpionej przez Giorgione, poprzez tę dziwkę Maneta aż do ironicznego Picassa – one wszystkie odczarowują mitologiczne ujęcie bogini.

Czytaj dalej „WENUS, czyli ta najpiękniejsza” →