Kobieta szuka swego odbicia i potwierdzenia, że jest piękna. Nie istnieje lepsze lustro, niż pełne pożądania spojrzenie mężczyzny, może poza pełnym zazdrości spojrzeniem koleżanki. Najpierw funkcję lustra pełniła tafla wody, potem w oszlifowane kamienie, następnie wypolerowany metal. W średniowieczu Rzymianie wynaleźli szklane lustra – były to przedmioty kosztowne i luksusowe.
Kobieta przed lustrem, często po kąpieli, wycierająca się, mierząca ubranie, wykonująca makijaż – sprawia wrażenie, jakby zadawała sobie pytanie: jak wyglądam? czy jestem dość ładna? czy mu się spodobam? czy ona jest ode mnie ładniejsza? czy moje cycki nie są za małe? czy moja dupa nie jest za duża? Malarz chwyta chwilę intymności, kiedy kobieta jest sama ze sobą. Widzimy ją i bezwstydną, z pewnością siebie patrzącą na własne odbicie, widzimy i niepewną swojej kobiecości i urody. Niezależnie od kanonu piękna, lustro jest nieodłącznym elementem damskiego świata – czasem torturuje, czasem rozpieszcza.
Żródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lustro