ANTYCZNA PROSTYTUCJA, sacrum czy profanum?

Anna
Hetera, Franciszek Żmurko

Afrodytę, boginię miłości i piękna, nikt by nie podejrzewał o karierę pierwszej burdelmamy, tymczasem prostytucja w antycznej Grecji zaczęła się właśnie od świątyni Afrodyty i „sakralnej prostytucji” na Jej cześć. Ponad tysiąc kapłanek poświęcało się bogini oddając się Jej wyznawcom, a pieniądze które zarobiły przeznaczone były na utrzymanie świątyni.

Bogaty Korynt, dzięki dobremu umiejscowieniu (przecięcie szlaków komunikacyjnych) przecinał i skracał też drogi do seksu. Mnóstwo ludzi robiło tam interesy, a otwartość społeczeństwa i przyzwolenie na orgie seksualne tworzyły idealne środowisko dla rozpustnego życia. Kto chciał korzystać, ten mógł, a wręcz musiał, bo prostytutek pracowało mnóstwo i robiły co mogły, by do siebie zachęcić i ani się człowiek obejrzał, a już był bez spodni.

„Rzeczy straszne i nie do zniesienia wyczyniają w naszym mieście młodzi ludzie. Na każdym kroku można zobaczyć dorodne dziewczęta stojące w słońcu przed burdelami, odziane w przezroczyste suknie i kuszące odsłoniętymi piersiami. Możesz sobie wybrać, jaką chcesz – chudą albo grubą, pulchną albo wiotką, piękną lub szpetną, młódkę, dojrzałą lub staruchę – a przy tym wcale nie musisz ustawiać drabiny, aby się potajemnie do niej dostać, ani wślizgiwać się przez otwór w dachu, czy też kryć w stercie słomy. One same niemal siłą ciągną cię do domu i nazywają ojczulkiem, jeśli jesteś stary, albo młodzieniaszkiem lub braciszkiem – jeśliś młody, a każdą z nich możesz bez ryzyka posiąść za obola zarówno w dzień, jak i w nocy.”

Afrodyta

Prostytutki przechadzały się po ulicach (porządne kobiety się nie przechadzały; miały niewolników od załatwiania swoich spraw), w zgrabnych sandałach z napisem na podeszwie „chodź za mną”, który w miękkim piasku zapraszająco się odciskał. I facet szedł, bo miał jednoznaczny komunikat, żeby iść. Szczególnym rodzajem nierządu zajmowały się hetery, czyli kobiety znaczące dużo więcej niż prostytutki – raczej damy do towarzystwa, wykształcone, często bogate i wpływowe. To właśnie one uczestniczyły w życiu publicznym (porządne siedziały w domach). Najgorzej powodziło się niewolnicom, czyli „Pornai”, które po prostu musiały to robić, więc i robiły, bardzo tanio.

W Grecji prostytucja była opodatkowana i dobrze ogarnięta przez urzędników, którzy zasadniczo zajmowali się handlem, a co za różnica, co się sprzedaje. Pilnowali porządku i ustalali ceny płatnej miłości.  Z niewolnicą –  za obola. Chleb też kosztował obola. Albo bilet przez Styks. Albo dniówka niewolnika za harówkę w kopalni srebra. Drożej – za 2 drahmy (tyle co dobre buty, perfumy, 55 kg zboża), aż po 100 (Fryne), albo i 1000 drahm (Gnatena).

Mimo przyzwolenia na nierząd i rozpustę w Grecji panowała podwójna moralność: prostytucja była jednak czymś wstydliwym, społecznie napiętnowanym, bo kto frymarczy swoim ciałem dla cudzej przyjemności, ten i sprawy publiczne sprzeda, więc ufać mu nie można.

Źródła: